Bijna in Reims

12 juli 2015 - Bazancourt, Frankrijk

De afgelopen dagen hard gewerkt om morgen in Reims aan te komen.  Aanvankelijk ging het lopen in België goed.  Echter, Frankrijk lijkt hogere of steilere heuvels te hebben. Sjokken met stokken resulteerde in betere beklimming van de heuvels. Bleef toch nog hard werken. 
Midden in het bos tussen België en Frankrijk even de weg kwijt. Het pad hield op. Zoeken naar de juiste weg resulteerde niet in het vinden van de weg. Nee, ik kwam een twintigjarige dame tegen die ook op weg was naar Santiago. Ook zij was de weg kwijt. Uiteindelijk met hulp van iPhone en een stijle beklimming door de flora weer op de juiste weg gekomen. 
Nog steeds ben ik verbaasd dat zo'n jonge mensen alleen op pad gaan. Daar dacht ik niet aan om te doen toen ik twintig was. 
In Rocroi mijn nieuw boekje bij de post opgehaald. Mijn backend-up team Jan heeft er voor gezorgd dat het klaar lag bij het lokale postkantoor.  Zonder goed in te lezen ben ik vertrokken naar Signy-l'Abbye. De eerste twintig kilometers gingen goed ondanks hitte, zon en stijle heuvels. Uren door bossen gelopen zonder een mens tegen te komen. Alleen wat hazen en een stel everzwijnen. Geweldige ervaring om één te zijn met de omgeving. Ondertussen veel foto's gemaakt. 
De laatste 9 kilometers waren een martelgang. Ik raakte de weg kwijt in een bos. Of beter gezegd, de weg was er wel, maar bedekt met hoge braamstruiken. Een poging om de prins in het Doornroosje sprookje te spelen heb ik maar snel op gegeven. Geen beginnen aan. Ik had ook geen zwaard in mijn rugzak. Wandelstokken waren niet afdoende. Dan maar improviseren. Gelukkig dat ook hier mijn route in de iPhone mij hulp heeft geboden. Met Maps.me eerst aan de rand van het bos geraakt en daarna de weg via de bosrand weer gevonden. 
Uitgeput kwam ik in Signy-l'Abbye aan. De verontrustte gastheer belde waar ik bleef.  Hij had mij al lang verwacht. Want zijn pension ligt op de route naar Signy. Ik had de verkeerde route gekozen om naar Signy te gaan. Resultaat van de weinig voorbereiding. Gelukkig bood de gastheer mij aan om op te halen. Scheelde vele kilometers lopen en scheelde veel tijd. Het overheerlijke avondeten stond klaar. Na het eten en de nodige wijn viel ik op bed te snel in slaap. Weer geen voorbereiding kunnen treffen voor de dag van morgen. 
's Morgens maar vroeg (6 uur) op gestaan om mijn plan te trekken. Met wat improvisatie de 29 kilometers naar Chateau-Porcien gelopen. In deze streek zijn de faciliteiten en zelfs winkels beperkt zodat je goed moet plannen waar je slaapt en waar je jouw inkopen doet. Ook hier is te merken dat het krimpgemeentes zijn. Zelfs nog meer dan in Nederland. In uitgestorven dorpen zijn veel vervallen huizen en vaak dicht getimmerde ramen. De mooiste huizen verpauperen hier. Winkels zijn er in de dorpen ook niet meer. Zelfs de bakker is verdwenen. 
Chateau-Porcien heeft een slaapplek voor pelgrims voorzien door de gemeente.  De weg hier naar toe kenmerkte zich door verandering van fauna.  In plaats van bossen liep ik door velden graan. Tot het oog kon reiken mega grote velden met graan. Soms leek het wel of ik door een geel winterlandschap liep. In plaats van witte sneeuw was het de gele gloed van droog graan. Gelukkig was er af en toe wat afwisseling door het groen van bomen en bietenvelden. 
Soms waande je in het schilderij van van Gogh door de pittoreske uitzichten. Het enige wat ik nog miste was de huifkar. 
In plaats van huifkarren waren het grote windmolens. Goed gepositioneerd om de meeste wind te vangen. En wind was er genoeg. Was daar erg blij mee omdat her op een gegeven moment 32 graden was. Ook hier waren de laaste kilometers van mijn 29 kilometers zwaar. Het venijn zit meestal in de staart
In Chateau-Porcien aangekomen op zoek naar de slaapgelegenheid. Ondertussen dat ik aan het zoeken was kwam ik weer de gepensioneerde priester tegen die ik in Dinant tegen kwam. Priester Christian is onderweg naar Rome via Assisi. Als Franciscaan behoor je toch eerst naar Assisi te gaan. Het was weer een leuke en hartelijke ontmoeting om elkaar te zien. Echt een mensen mens met een vrolijke levensinstelling. Zijn reis en verhalen houd hij bij via een blog www.onkie.be. Wilde plannen waarvoor hij 9 maanden heeft uitgetrokken. Tevens weer een andere pelgrim ontmoet die in Antwerpen is gestart. Na een onconventionele route is hij ook op de Via Campaniensis geraakt. 
In verband met dun bevolkte regio en ook omdat het zondag is, is het moeilijk aan slaapplaats te komen. De gids bood uitkomst. Onderdak bij een particulier. Het is een agrariër waarvan ik door de velden heb gelopen. Met woordenboek en iPhone hebben we een kleine conversatie over het bedrijf en de oogst die nu in volle gang is. 

Foto’s

17 Reacties

  1. Wilma Oomen:
    12 juli 2015
    Wow, Frank ik vindt je een kanjer
    Succes mer je trip.
  2. Lian Vinken:
    12 juli 2015
    wat een reis Frank! Mooie foto's en mooie verhalen! Succes!
  3. Wendy Funke:
    12 juli 2015
    Prachtig Frank!
  4. Suzan:
    12 juli 2015
    Goed Frank...je bent een topper...en dat gele landschap prachtig!!!
  5. Will Baudoin:
    12 juli 2015
    Geweldig om je ervaringen te lezen. Het lijkt me fantastisch en zwaar tegelijk. Ik blijf je volgen. Succes.
  6. Marenka:
    12 juli 2015
    Wat een verhaal weer! Het is knap van je hoor Pikkie:-) Ik had je toch wel eens graag bezig gezien als de prins van Doornroosje. Ik wens je weer veel moed toe!!
  7. Dini:
    12 juli 2015
    mooie verhalen Frank
    Zet hem op, succes
  8. Ilja:
    12 juli 2015
    Ontzettend knap frank! Ben trots op je! En let goed op jezelf!
  9. Paul s:
    12 juli 2015
    hoi frank, zwaar maar mooi. Het brengt je veel, lees ik. Succes met de laatste stukjes naar Reims
  10. Myriam:
    12 juli 2015
    Mooi die verhalen van jou Frank! Heel bijzonder.
    groetjes
  11. Michiel:
    12 juli 2015
    Hoi Frank, met enige jaloezie volg ik je reisverhaal op de voet. Wat een tocht en wat ga je goed! Vanmiddag even de honeurs waargenomen bij B&J met Jan. Wat een prachtig filmpje. Echt kippenvel. Ik wens je nog heel veel mooie kilometers maar dat zit volgens mij wel goed. Groetjes, Michiel
  12. Janette:
    13 juli 2015
    Hoi frank

    wederom weer n mooi verhaal. Mooie foto's. In ieder geval veel succes en geniet ervan.

    Gr janette
  13. Ine:
    14 juli 2015
    Hoi Frank, zo Ik ben nu bijgelegen.
    Wat een mooie en uitgebreide verhalen zeg en wat een geweldige foto's!!
    Erg leuk om jouw tocht op deze manier mee te mogen beleven. Ik wens je nog heel veel kracht maar ook plezier toe voor de komende vele lange kilometers. Ik blijf je in ieder geval volgen.
    Groetjes Ine
  14. Ine:
    14 juli 2015
    Hoi Frank, zo Ik ben nu bijgelezen.
    Wat een mooie en uitgebreide verhalen zeg en wat een geweldige foto's!!
    Erg leuk om jouw tocht op deze manier mee te mogen beleven. Ik wens je nog heel veel kracht maar ook plezier toe voor de komende vele lange kilometers. Ik blijf je in ieder geval volgen.
    Groetjes Ine
  15. Lieke:
    14 juli 2015
    Prachtig verhaal Frank! Ben zo benieuwd wat je nog allemaal gaat meemaken! Ben stiekem wel benieuwd naar de mensen mens priester, ik ga hem op internet opzoeken! Veel plezier nog! Liefs
  16. Nancy:
    18 juli 2015
    Hoi Frank. Mooie verhalen en foto's. Leuk om te lezen hoe het met je gaat en wat je meemaakt.

    Groetjes uit Deurne
  17. Susan:
    19 juli 2015
    Hey Doornroosje!
    Wat een verhaal weer, het zit je af en toe niet mee. Maar wederom een leuk verhaal om te lezen. Wat een avontuur en prachtige foto's. Geniet ervan en succes!
    Groetjes Susan